fbpx

Μύθοι και Αλήθειες για τον Αυτισμό

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού, θεώρησα χρήσιμο να αναφερθώ στο τι θα ήθελαν να εκφράσουν πολλοί θεραπευτές, αλλά και γονείς παιδιών με αυτισμό και όχι στο τι είναι ο αυτισμός ή ποιες είναι οι δυσκολίες των ατόμων με αυτισμό που όλοι λίγο ή πολύ έχουμε ακούσει ή διαβάσει.

Παρόλο που εκτιμάται ότι 1 στα 59 παιδιά διαγνώσκεται με τη Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος, η διάγνωση παραμένει ακόμα παρεξηγημένη στα ελληνικά δεδομένα. Δυστυχώς, ζούμε σε μια κοινωνία που δεν είναι φιλόξενη ή έστω δεκτική σε αυτούς που δεν είναι «τυπικής ανάπτυξης».

Δεν υπάρχει ένα είδος αυτισμού αλλά πολλοί

Ο αυτισμός αφορά σε ένα εύρος δεξιοτήτων, όπως η επικοινωνία, η κοινωνική αλληλεπίδραση, η συμπεριφορά κ.ά. Αυτό σημαίνει ότι κάθε παιδί με αυτισμό είναι μοναδικό και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται, αφού έχει τις δικές του ικανότητες, προτιμήσεις και ιδιαιτερότητες.

Ο αυτισμός «δε φαίνεται»

Υπάρχει ακόμα η λανθασμένη αντίληψη και η άγνοια ότι ο αυτισμός έχει συγκεκριμένα αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο ή συγκεκριμένες συνήθειες. Όπως προαναφέρθηκε όμως, ο αυτισμός διαφέρει από πρόσωπο σε πρόσωπο. Και η έλλειψη γνώσης συχνά δυσκολεύει τους γονείς των παιδιών με αυτισμό σε πλαίσια όπως στο σχολείο, σε δραστηριότητες ή στο κοινωνικό περιβάλλον.

Το μυαλό επεξεργάζεται τα πράγματα διαφορετικά

Τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού, επεξεργάζονται διαφορετικά πράγματα που οι υπόλοιποι θεωρούμε δεδομένα. Ο δυνατός θόρυβος, τα πολλά φώτα, το πλήθος και πολλά άλλα, μπορεί να οδηγήσουν σε υπερβολικό άγχος και ξέσπασμα του παιδιού. Αν βρίσκεστε στο σούπερ μάρκετ για παράδειγμα, και το παιδί ξεσπά, είναι 10 φορές πιο δύσκολο για τον γονιό να έχει να αντιμετωπίσει και τα βλέμματα και τα σχόλια των ατόμων γύρω του μαζί με το ξέσπασμα του παιδιού του. Θα πρέπει ωστόσο, να το κάνει γιατί έτσι θα εκπαιδεύσει το παιδί του να μάθει’ να πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ.

Το παιδί μπορεί να μη μιλάει, αλλά έχει πολλά να πει

Ζούμε σε μια κοινωνία που αντιμετωπίζει μειονεκτικά αυτούς που δε μιλάνε. Εκτιμάται ότι το 1/3 των ατόμων με αυτισμό, δεν έχουν λεκτική επικοινωνία. Είναι ωστόσο, λάθος να υποθέσει κανείς ότι δεν έχουν πράγματα να πουν, γι’ αυτό και συχνά εκπαιδεύονται σε εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας.

Το παιδί με αυτισμό έχει αισθήματα

Μια συχνή παρανόηση που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με αυτισμό και οι γονείς τους είναι η υπόθεση ότι αφού τα παιδιά δε μιλούν ή δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους σαν ένα νευροτυπικό παιδί, δεν μπορούν να νιώθουν. Αυτό όμως απέχει πολύ από την αλήθεια. Τα παιδιά αισθάνονται, αλλά συνήθως δεν ξέρουν πως να εκφράσουν τα συναισθήματά τους ή μπορεί να μην έχουν τις τυπικές συναισθηματικές αντιδράσεις σε συνθήκες που δεν κατανοούν.

Το παιδί με αυτισμό μπορεί να είναι χαρισματικό

Πολλά από τα παιδιά με αυτισμό έχουν το δυναμικό να διαπρέψουν σε κάποιον τομέα. Υπάρχουν παιδιά που έχουν ιδιαίτερο ταλέντο σε κάτι ή είναι πολύ δημιουργικά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το μυαλό τους λειτουργεί διαφορετικά σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Ο Άλμπερτ Αινστάιν, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ο Μπιλ Γκέιτς αποτελούν μερικά παραδείγματα.

Ο αυτισμός δεν είναι το μόνο χαρακτηριστικό του παιδιού

Ένα παιδί με αυτισμό είναι πρωταρχικά παιδί. Ο αυτισμός απλά συνέβη στη ζωή του, αλλά δεν παύει να έχει τη δική του προσωπικότητα, ταλέντα, χαρακτηριστικά. Προσπαθήστε να δείτε αυτά και όχι τις διαφορές που προκύπτουν λόγω της διάγνωσης.

Αφήστε το παιδί να παίξει με το δικό σας

Πολλοί γονείς νιώθουν άβολα ή αρνητικά να αφήσουν το παιδί τους να παίξει ή να κάνει παρέα με παιδιά στο φάσμα του αυτισμού. Αυτό δεν είναι μόνο απογοητευτικό, αλλά ενισχύει και το κοινωνικό στίγμα για τον αυτισμό στον γενικό πληθυσμό. Τα παιδιά με αυτισμό θέλουν να βρίσκονται ανάμεσα στους συνομιλήκους τους στο σχολείο, στις δραστηριότητες, στα πάρτυ. Επιπλέον πώς θα μάθει η κοινωνία μας να σέβεται και να αποδέχεται την διαφορετικότητα αν δεν ξεκινήσουμε με τα παιδιά μας;

Το παιδί με αυτισμό εργάζεται πολύ πιο σκληρά από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του

Δεδομένου ότι η διάγνωση γίνεται γύρω στα 2­-3 έτη του παιδιού και η έγκαιρη παρέμβαση ξεκινά αμέσως μετά τη διάγνωση, σκεφτείτε από πόσο νωρίς αναγκάζεται αυτό το παιδί να προσπαθήσει. Και πρέπει να προσπαθήσει για πολλά πράγματα που για τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του είναι δεδομένα, όπως το να φάει, να επικοινωνήσει, να παίξει, να πάει τουαλέτα κ.α.

Οι γονείς των παιδιών με αυτισμό δε χρειάζονται συμπόνοια

Ο αυτισμός δεν είναι κάτι που θα πρέπει κανείς να νιώθει λύπη και κάποια στιγμή θα πρέπει ν᾽ αλλάξει και η στάση της κοινωνίας απέναντι σ᾽ αυτό. Οι γονείς των παιδιών θέλουν απλά να εντάσσονται κανονικά τα παιδιά τους μέσα στην κοινωνία, όπως και οι ίδιοι οι γονείς. Το να μεγαλώνεις ένα παιδί στο φάσμα είναι μια ευθύνη που ακολουθεί τον γονιό για πολλά χρόνια. Οι γονείς περνούν πολύ χρόνο με τα παιδιά τους, γιατί πολλές φορές δεν μπορούν να τα αφήσουν μόνα τους. Σε κάποιες περιπτώσεις, δεν μπορούν να τα αφήσουν μόνα τους και για το υπόλοιπο της ζωής τους. Δεν είναι τυχαίο ότι τα ποσοστά διαζυγίων ανάμεσα σε γονείς παιδιών με αυτισμό είναι ιδιαίτερα υψηλά. Όλοι αυτοί οι λόγοι δυσκολεύουν την κοινωνικοποίηση των γονιών. Αν είστε φίλοι ή γνωστοί, δείξτε το ενδιαφέρον σας, ρωτήστε τι κάνουν, αν χρειάζονται βοήθεια σε κάτι. Δε χρειάζονται συμβουλές ή γνώμες, μόνο ένα ειλικρινές ενδιαφέρον ή έναν άνθρωπο να μιλήσουν.

Μαρούλη Βασιλική, Ψυχολόγος MSc

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *