Ψυχοεξέλιξη – Βασιλική Μαρούλη
Βασιλική Μαρούλη
Καλή αρχή σε όλα τα παιδιά που ξεκίνησαν τις πανελλήνιες εξετάσεις!
Θυμηθείτε ότι οι πανελλήνιες
Η περίοδος των γιορτών μπορεί να είναι αρκετά δύσκολη για ανθρώπους που έχασαν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο. Δυστυχώς, σύμφωνα με ψυχολόγους που ειδικεύονται στο πένθος, η ευρύτερη οικογένεια και φίλοι δε γνωρίζουν τους τρόπους για να προσφέρουν την στήριξη που θα μπορούσαν.
Ένας από τους κυριότερους λόγους είναι επειδή το πένθος μας προκαλεί αμηχανία. Είναι δύσκολο να βλέπεις κάποιον που αγαπάς να πονά ξέροντας ότι δεν μπορείς να κάνεις και πολλά γι᾽ αυτό. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις.
Συνεχίστε την ανάγνωση του “Πώς να βοηθήσετε αυτούς που πενθούν την περίοδο των γιορτών”
Πολλή συζήτηση έχει υπάρξει τα τελευταία χρόνια για την έννοια της διαφορετικότητας. Τα μέσα ενημέρωσης, τα παιδικά βιβλία των τελευταίων ετών θίγουν το θέμα της διαφορετικότητας μέσα από την αντιμετώπιση διαφόρων ατόμων και ομάδων του πληθυσμού μας. Διαφορετικές αξίες, στάσεις, θρησκείες, φύλο, ηλικία, χρώμα, μόρφωση, ικανότητες, σεξουαλικός προσανατολισμός, πολιτισμός. Πόσο βαρετός θα ήταν όμως ο κόσμος αν όλα γύρω μας ήταν ίδια; Οι εικόνες της φύσης, οι εποχές, οι μέρες, τα ζώα, τα φυτά, οι άνθρωποι. Η διαφορετικότητα υπάρχει παντού.
Συνεχίστε την ανάγνωση του “Τι σημαίνει τελικά η «διαφορετικότητα»;”
Αν κοιτάξει κανείς τα κοινωνικά δίκτυα, θα δει ότι πιθανόν συνδέεσαι με πολλούς ανθρώπους. Αλλά, ποιοι από αυτούς είναι φίλοι σου; Μάλλον όχι πολλοί. Κάποιοι είναι από το εργασιακό περιβάλλον. Κάποιους τους ήξερες από πολύ παλιά ή είναι μακρινοί συγγενείς. Κάποιοι είναι γνωστοί γνωστών χωρίς να τους ξέρεις προσωπικά. Μόνο ένας μικρός αριθμός από τις επαφές σου θα μπορούσαν να θεωρηθούν φίλοι σου.
Συνεχίστε την ανάγνωση του “Νέες Φιλίες στην Ενήλικη ζωή”
Αποδέχομαι τα βιώματά μου, τις εμπειρίες μου, τις αδυναμίες μου, τα λάθη μου, τις επιλογές μου (αυτές που βγήκαν κι αυτές που δε βγήκαν), τις αποφάσεις μου. Αν δεν αποδεχτώ τα κομμάτια μου του εαυτού μου ή αυτά που με καθόρισαν στη ζωή μου, πώς θα προχωρήσω στα επόμενα; Πώς θα σταματήσουν να συνεχίζουν να με καθορίζουν, πώς θα τα ξεπεράσω; Πώς θα διαφοροποιηθώ;
«Ακούω» αυτό που νιώθω, όποιο κι αν είναι το συναίσθημα. Πάντα κάτι έχει να μου πει. «Ακούω» τη φωνή μέσα μου που ξέρει τι θέλει για μένα και όχι για τους άλλους. Κι αν αυτή η φωνή με τα χρόνια κάπου σώπασε με τις πολλές υποχωρήσεις και τους πολλούς συμβιβασμούς, σημαίνει ότι κουράστηκε. Είναι ακόμα εκεί όμως. Ψάξε να τη βρεις και θα την «ακούσεις».
Συνεχίστε την ανάγνωση του “Όταν έμαθα να “Με Αγαπώ””