fbpx

Κρίσεις Θυμού στις Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές

boy having a tantrum

Οι κρίσεις θυμού ή αλλιώς tantrums είναι συναισθηματικά ξεσπάσματα των παιδιών που συνοδεύονται από φωνές, κλάματα, δαγκώματα ή άλλου τύπου επιθετικότητα. Αποτελούν συνηθισμένη αντίδραση παιδιών με διάγνωση κάποιας Διάχυτης Αναπτυξιακής Διαταραχής (ΔΑΔ). Οι αιτίες μπορεί να είναι πολλές, αλλά συνήθως καταλήγουν στην αδυναμία των παιδιών να επικοινωνήσουν τις ανάγκες τους, στη χαμηλή συναισθηματική ανάπτυξη και στο περιορισμένο ρεπερτόριο συμπεριφορών τους.

Οι γονείς και το περιβάλλον δυσκολεύονται να διαχειριστούν τα επεισόδια αυτά και θα πρέπει πρώτα να κατανοήσουν τη λειτουργία τους και έπειτα να πράττουν αναλόγως. Παρακάτω αναφέρονται πρακτικές διαχείρισης των κρίσεων θυμού / tantrums:

Κατανόηση του σκοπού που εξυπηρετούν (προσοχή, αποφυγή).

Όταν κατανοήσετε τον λόγο που το παιδί καταφεύγει σε αυτή τη συμπεριφορά, θα έχετε κάνει ένα σημαντικό βήμα για την αντιμετώπισή τους.

Εισαγωγή εναλλακτικών τρόπων επικοινωνίας, ώστε το παιδί να δηλώνει τις ανάγκες, επιθυμίες του.

Π.χ. να δείχνει αυτό που επιθυμεί είτε με το δάχτυλο ή μέσω εικόνων που έχουν δημιουργηθεί γι’ αυτόν τον σκοπό.

Αντικατάσταση με λειτουργικές/επιθυμητές συμπεριφορές

Όταν συμβαίνει το επεισόδιο, όσο δύσκολο κι αν είναι, οδηγήστε το παιδί να κάνει κάποια λειτουργική δραστηριότητα π.χ. να βάζει τουβλάκια σε ένα κουτί. Με αυτόν τον τρόπο και επαναλαμβανόμενα, δείχνετε στο παιδί μια επιθυμητή συμπεριφορά για να αντικαταστήσει τη μη επιθυμητή. Επιπλέον, μέσω μιας άλλης δραστηριότητας, του αποσπάτε την προσοχή από το ξέσπασμα.

Αποφυγή τιμωρίας, φωνών, απειλών, χειρονομιών.

Οι μέθοδοι αυτές δε λύνουν το πραγματικό πρόβλημα, απλά το κουκουλώνουν και το σταματούν προσωρινά.

Χρήση ήρεμου, ουδέτερου τόνου δείχνοντας στο παιδί την επιθυμητή συμπεριφορά.

Πλήρης αγνόηση της προβληματικής συμπεριφοράς με απουσία κάθε βλεμματικής επαφής.

Αν διαπιστώσετε ότι το παιδί χρησιμοποιεί τα ξεσπάσματα για να  τραβήξει την προσοχή, τότε κάθε ανταπόκριση (ακόμα και ματιά) στη συμπεριφορά του παιδιού, εκλαμβάνεται από το παιδί ως ανταπόκριση στο αίτημά του και συνεπώς, η συμπεριφορά αυτή ενισχύεται, ενδυναμώνεται και υιοθετείται όλο και περισσότερο.

Έντονη θετική ενίσχυση στην ένδειξη της επιθυμητής συμπεριφοράς.

Η έντονη θετική ενίσχυση σε μια επιθυμητή ενέργεια του παιδιού είναι ο τρόπος του γονιού ή του περιβάλλοντος να δείξει στο παιδί τι ζητάει από αυτό και να διαφοροποιήσει τις θετικές από τις αρνητικές συμπεριφορές.

Block σε έντονες τραυματιστικές και αυτο-τραυματιστικές συμπεριφορές χωρίς λεκτική επικοινωνία ή βλεμματική επαφή.

Ο σωματικός περιορισμός του παιδιού μέσω των χεριών ή του σώματος του ενήλικα.
Η μέθοδος αυτή δεν έχει ιδιαίτερα διδακτικό χαρακτήρα και εφαρμόζεται σε ακραίες επιθετικές συμπεριφορές.

Μαρούλη Βασιλική, Ψυχολόγος MSc

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *